پدیده های طبیعی بی نظیر: پاموکاله

پاموکاله جاذبه گردشگری و شگفتی در زمین شناسی است. در زبان ترکی می توان نام آن را به قلعه پنبه ترجمه کرد. استخرهای آبی متعدد آبشار با سطوح آب فیروزه ای درخشان نام این مکان را به آن داده اند. از دور ، دیوارهای سفید آهکی به نظر می رسد یک قلعه عظیم است که از پنبه کرکی ساخته شده است. آب غنی از کلسیم از چشمه ها این دیوارهای آهکی را تراشیده است. کربنات کلسیم موجود در آب در نهایت یک ژله نرم ایجاد می کند که به سنگ آهک تبدیل می شود.

گالن آب غنی از مواد معدنی در تراس های چشمه آب گرم نگهداری می شود. دیدن این شگفتی طبیعی فراموش نشدنی است ، اما همچنین مستعد از هر گونه آلودگی است. در نتیجه ، مهمانان باید کفش های خود را درآورده و با پای برهنه در میان تراس ها در مسیری تعیین شده قدم بزنند که از فرسایش رسوبات کلسیم که لایه های طبیعی را ایجاد می کند جلوگیری می کند.

پاموکاله خانه ۱۷ چشمه آب گرم است. دمای این چشمه های آب گرم بین ۳۵ تا ۱۰۰ درجه سانتیگراد است. بازدیدکنندگان ممکن است در یکی از استخرهای مشخص شده در آب آرامش بخش شنا کنند. این ایده بدی نیست ، به خصوص اینکه آب غنی از مواد معدنی مزایای سلامتی بسیاری را داراست ، از جمله توانایی کاهش فشار خون و تسکین روماتیسم را دارد.

Hierapolis ، یک شهر آبگرم تاریخی رومی ، که در حدود ۱۹۰ قبل از میلاد ساخته شده است ، نیز در همین نزدیکی واقع شده است. یک تئاتر بکر و یک کلان شهر با ۲ کیلومتر مقبره در بین بقایای آن وجود دارد. جای تعجب نیست که پاموکاله-هیراپولیس یک مقصد گردشگری با ترکیبی منحصر به فرد از شگفتی های طبیعی و ساخته دست بشر است.

بخش زیر آب Hierapolis شاید جذاب ترین قسمت Pamukkale باشد. در پی وقوع زلزله ، برخی از خرابه های شهر قدیمی تا حدی سیل گرفت. این بقایا را می توان در استخری یافت که از نظر تاریخی مقدس تلقی می شده است. این استخر اکنون استخر عتیقه نامیده می شود. در این تفرجگاه چشمه های آب گرم ، استخر محبوب ترین مکان شنای عمومی است. استخر دائماً با هجوم آب معدنی داغ سرشار از کلسیم پر می شود ، احاطه شده توسط درختان خرما ، درختان نخل ، کاج ها و سروها و مملو از طبل های فلوت دار ستون های مرمریت افتاده ، ازاره ها و معبد مجاور آپولو است. در سال ۱۹۸۸ پاموکاله به همراه هیراپولیس به عنوان میراث جهانی یونسکو به رسمیت شناخته شد.