ایستگاه قطار حایدرپاشا

ایستگاه راه آهن باستانی حایدرپاشا بیش از یک قرن است که تصویری نمادین در افق استانبول و ورودی نمادین شهر است. ایستگاه پایانه ای در خط راه آهن استانبول-مدینه-دمشق و بعداً خطوطی به سمت آناتولی بود. این ساختمان توسط راه آهن آناتولی-بغداد متعلق به آلمان ساخته شده و توسط معماران Otto Ritter و Helmuth Cuno طراحی شده است. حایدرپاشا ، همانطور که در جنگ جهانی اول به شدت تخریب شد اما به شکل کنونی بازسازی شده است ، شاهد انتقال دولت از امپراتوری عثمانی به جمهوری ترکیه بود. نسلها با ساختار و همه چیز که نمایانگر آن است پیوند احساسی دارند.

این سازه باشکوه از بازدیدکنندگانی که از آناتولی از راه آهن می آمدند استقبال می کرد و به عنوان آخرین تصویر از این شهر جذاب عمل کرد. ایستگاه حایدرپاشا از سال ۱۹۰۸ شاهد رویدادهای متعدد و قابل توجهی بوده است ، چه غم انگیز و چه شاد. در طول جنگ جهانی اول ، مردان از اینجا سوار قطارهای جبهه شدند ، بسیاری از آنها هرگز برنگشتند ، و در اثر حمله بمب در سال ۱۹۱۷ به شدت آسیب دید. هنگامی کمال آتاتورک از آنکارا آمد ، جمعیت زیادی از او استقبال کردند.

مسافران اورینت اکسپرس که از اروپا وارد استانبول می شوند ، و همچنین کسانی که مایل به رفتن به بغداد بودند ، مجبور بودند از قایق بسفر عبور کنند و در ایستگاه حایدرپاشا سوار قطار شوند.

ایستگاه حایدرپاشا در نتیجه افزایش ترافیک جاده ای و هوایی اهمیت خود را از دست داده است ، اگرچه به عنوان نقطه عطفی در سمت آسیایی شهر ، به همراه پادگان سلیمیه (Florence Nightingale) و دانشکده پزشکی حایدرپاشا باقی مانده است.

نمای ایستگاه قطار حایدرپاشا در طول یک قرن عمر طولانی خود چندین بار تغییر کرده است. تا زمانی که آتش سوزی در نوامبر ۲۰۱۰ سقف را تخریب کرد ، ساختمان تنها با یک عکس شناخته می شد ، علیرغم این واقعیت که نمای اصلی تا حدودی متفاوت از نمای معمول بود. در حالی که تخریب های ساختمان در حال ترمیم است ، هویت جدیدی برای ایستگاه ایجاد می شود.