وبلاگ

مولانا و میراث معنوی او

مولانا و میراث معنوی او

مولانا و میراث معنوی او

مولانا یک عالم دینی بود که به عنوان نماد صلح و مدارا شناخته شد. مولانا در سال 1207 در افغانستان در شهر بلخ به دنیا آمد. مولانا یکی از مشهورترین قدیسان آناتولی بود. مولانا همچنین به عنوان یاران نزدیک شمس تبریزی، یکی از شناخته شده ترین مقدسین آناتولی نیز شناخته می شد. میراث مولانا فراتر از آناتولی به سایر نقاط جهان امروز گسترش یافته است.

مولانا از روزی که به دنیا آمد، فردی منحصر به فرد بود. او علاوه بر هدایت دیگران با علم و فلسفه خود برای صلح نیز تلاش می کرد.

مولانا در 26 دی 1273 چشم از جهان فرو بست و از دیرباز نماد بردباری، صلح و عشق بوده است.

در 4 سالگی شروع به فراگیری دروس فلسفه، فلسفه و دین از پدرش کرد. آنها در سال 1214 به بغداد و در سال 1218 به قونیه مهاجرت کردند و به دستور سلطان علاءالدین کیکوبات در قونیه مدرسه ای (مدرسه ای به سبک فرهنگستان) برای پدرش بهاءالدین ولد ساخته شد. پس از فوت پدرش به تدریس در دانشکده پرداخت.

پدرش از چهار سالگی شروع به تدریس فلسفه، فلسفه و دین به او کرد. آنها در سال 1214 به بغداد و در سال 1218 به قونیه نقل مکان کردند و سلطان علاءالدین کیکوبات مدرسه ای (مدرسه ای به سبک آکادمی) در قونیه برای پدرش بهاءالدین ولد ساخته بود. زمانی که پدرش بهاءالدین ولد درگذشت، تدریس را در آکادمی آغاز کرد.

مولانا بیشتر به فارسی می نوشت، اما گاهی از ترکی، عربی و یونانی نیز استفاده می کرد. مثنوی که در قونیه سروده است، یکی از بهترین شعرهای فارسی است که تاکنون سروده شده است. در ایران بزرگ و کشورهای فارسی‌زبان، نوشته‌های او هنوز به شکل اصلی که به آن نوشته شده، خوانده می‌شود.

نصایح هفت گانه مولانا

1.    در سخاوت و کمک به دیگران: مانند رودخانه باشید

2.    در شفقت و لطف: مانند خورشید باشید.

3.    در پوشاندن عیب دیگران: مثل شب باش.

4.    در خشم و غضب: مثل مردگان باش.

5.    در حیا و تواضع: مانند خاک باش.

6.    در مدارا: مانند اقیانوس باش.

7.    یا آن گونه که هستی ظاهر می شوی، یا: چنان باش که ظاهر می شوی.