وبلاگ

دومین جنبش ملی معماری در ترکیه: تاریخ و نمونه ها

دومین جنبش ملی معماری در ترکیه: تاریخ و نمونه ها

دومین جنبش ملی معماری در ترکیه: تاریخ و نمونه ها

پس از جنگ جهانی اول ، اروپا در حال همگرایی با کشورهایی بود که دارای رژیم های ناسیونالیست و توتالیتر بودند. این کشورها برای نشان دادن و تحویل ایدئولوژی های خود ، بر روی بسیاری از محصولات که در برابر رقبای خود ایستادگی می کنند ، تمرکز کردند. و یکی از بارزترین روشهای ایجاد چنین اثری معماری بود. این رقابت منجر به افزایش جنبش های معماری در سراسر اروپا شد و معماری ترکیه نیز سهم خود را از این جنبش ها گرفته بود. رویکرد ترکی به جنبشهای معماری ممکن است به عنوان واکنشی در برابر معماری بیگانه و راهی برای پذیرفتن سنت گرایی تعریف شود. این جنبش برجسته که در ابتدا "معماری ملی" نامیده می شد ، بعدا "دومین معماری ملی" نامیده شد و تا دهه ۵۰ نیز تأثیر ماندگاری در معماری ترکیه داشت. اهمیت اصلی این روند تمرکز آن بود. در حالی که در گذشته ، معماران ترک عمدتا بر روی پروژه های مذهبی و دولتی تمرکز داشتند در حالی که ساختمانهای مدنی تقریباً وجود نداشتند زیرا مساجد قادر به تأمین نیازهای شهروندان بودند. با دومین جنبش ملی معماری ، توجه ساختمانهای مذهبی به طور قابل توجهی به ساختمانهای مدنی تغییر یافت. این حرکت عمدتاً بر اساس پروژه های ساده تر ، متقارن و روکش سنگ بود. دومین جنبش ملی معماری بیشتر مبتنی بر جنبه های سنتی معماری ترک بود. بنیان اصلی این روند سمینارهای معماری ملی بود که توسط Sedad H. Eldem در آکادمی هنرهای زیبا انجام شد. ایده ها و اصول معماری ترکی توسط بسیاری از معماران جوان ترک به اشتراک گذاشته شد و مورد بحث قرار گرفت و منجر به ایجاد تفکر جمعی توسط جامعه شد. با این مراحل ، رویکرد اصلی آینده معماری ترکیه پایه گذاری شد. معماران برای اینکه نمادی از قدرت و یکپارچگی دولت باشند ، بر آثار بزرگ ، سالنهای بزرگ جلسات ، بناهای بلند و بسیاری از ساختمانهای عمومی متمرکز شدند. در طی این جنبش ، معماری نئوکلاسیک تأثیر زیادی بر معماران ترک داشت. طاقهای بلند ، ستونهای متقارن ، نماهای ساده ، حاشیه های مهره ای از جنبه هایی بود که جنبش ملی معماری دوم را در ترکیه برجسته کرد. بیایید نگاهی دقیق به برخی از بناهای شگفت انگیز این دوره بیندازیم.


دومین جنبش ملی معماری در ترکیه: تاریخ و نمونه ها


خانه اپرای آنکارا

سالن اپرای آنکارا که از سال ۱۹۴۸ در حال فعالیت است ، یکی از انواع آن در ترکیه است. وزارت فرهنگ و جهانگردی ترکیه یک مسابقه بین المللی برگزار کرد که مورد توجه بسیاری از معماران مشهور در سراسر جهان قرار گرفته بود. در میان تعداد بیشماری از پروژه ها ، مرکز نمایشگاه معماری ترکی Şevki Balmumcu' مانند دیگر درخشید. این پروژه برنده این مسابقه بود و ساخت آن آغاز شد. با کمک اضافی معمار آلمانی پل بوناتز ، مرکز نمایشگاه به یک خانه اپرا تبدیل شد. سالن مهم تئاتر ، سالن اپرای آنکارا بزرگترین سه اپرای دیگر در آنکارا است.


دومین جنبش ملی معماری در ترکیه: تاریخ و نمونه ها


دانشکده علوم و دانشکده ادبیات دانشگاه استانبول

دانشگاه استانبول یکی از بزرگترین و قدیمی ترین دانشگاههای استانبول است. دانشگاه استانبول با برنده نوبل فارغ التحصیلان معروف و تاریخ غنی ، نام برجسته ای را در سراسر جهان حفظ می کند. این دانشگاه به طور دقیق ۵۶۸ سال قدمت دارد و همچنین دارای ارزش معماری است. ساختمان های دانشکده علوم و دانشکده ادبیات آن توسط معماران مشهور ترک Sedat Hakkı Eldem و Emin Onat ساخته شده است. پس از تخریب ساختمان های قبلی در آتش سوزی ، دو ساختمان جذاب جدید که از اصول دوم جنبش معماری ملی پیروی می کردند ، بین سالهای ۱۹۴۲تا ۱۹۵۲ساخته شدند.


دومین جنبش ملی معماری در ترکیه: تاریخ و نمونه ها


یادبود شهدای چاناکاله

به افتخار بیش از ۲۵۰.۰۰۰ سربازی که در نبرد گالیپولی خدمت می کردند ، یادبود شهدای چاناکاله برپا شد. این یادبود جذاب توسط یک پارک بزرگ و یک مزار افتخاری احاطه شده است. این یادبود که توسط معماران دوگان ارگینباش ، اسماعیل اوتکولار و مهندس عمارت ارگرول بارلا طراحی شده است ، برنده مسابقه معماری به احترام شهدا بود. این ساختمان با داشتن یک موزه منحصر به فرد و یک بنای تاریخی اضافی ، از سال ۱۹۶۰ در خدمت است.