موزه مولانا در قونیه

موزه فیلسوف و شمایل مذهبی مشهور ایرانی جلال الدین محمد رومی از سال ۱۹۲۶ درهای خود را به روی بازدید کنندگان در سراسر جهان باز کرده است. جهان این موزه که در مرکز قونیه واقع شده است ، در اصل به عنوان صومعه اسلامی مولانا عمل می کرده است و به عنوان یک لژ درویش (تکه) به منظور مولوی که توسط مولوی تاسیس شده است ، شناخته می شده است. این موزه جذاب ، مناطق درویش ، کتابهای مختلف ، مناطق نماز ، شادروان و یک باغ سعادتمند را به نمایش می گذارد ، و بازدید از آن از بایدهای دیدنی است.

درباره مولانا

جلال الدین محمد رومی ، دانشمند ، فیلسوف ، شاعر و متکلم اسلامی مورد احترام فارسی در کنار بسیاری از هنرهای دیگر ایشان است. آثار مولوی توانسته است بر بسیاری از ذهن های روشن در سراسر جهان تأثیر بگذارد و بر روی بسیاری از هویت های فرهنگی مانند پارس ها ، ترک ها ، تاجیک ها ، یونانیان ، مسلمانان هند و بسیاری دیگر از مسلمانان آسیایی تأثیر جاودانه بگذارد. مطالعات و اشعار وی بسیار مورد تأیید و ترجمه قرار گرفته و به بسیاری از زبانها ترجمه شده است. مولانا توانست آثار بی شماری خلق کند و یکی از بزرگترین شاعران پارسی محسوب می شود. مشهورترین آثار وی مثنوی ، مثنویه معنوی ، دیوان کبیر ، فیه ما فیه، مکاتیب است. این آثار از ارزش برجسته ای در ادبیات فارسی برخوردارند. بیشتر کارهای او مبتنی بر شرح قرآن ، زندگی ، عشق ، مهمان نوازی ، مرگ و غیره است. مولانا به دانشجویان خود بر اهمیت آنها در جهان ، مسئولیت ها ، معانی آنها تأکید می کند و ارزش واقعی آنها را به آنها نشان می دهد. او آرزو می کند مردم در رفتاری متناظر زندگی کنند که آرامش درونی آنها را تأمین کند. وی معتقد است از آنجا که مقیاس موفقیت برای هر موجودی متفاوت است ، هر انسانی توانایی دستیابی به چیزهای بزرگ را دارد. او همچنین بخاطر بخشش و اعلام عشق به زندگی مشهور است. مولانا ابتدا به دانشجویان خود می آموزد که چگونه ارزش خود را دوست داشته و بدانند تا بتوانند به ارزش شخصی خود اعتراف کنند. جلال الدین محمد رومی می گوید: "گنجینه هایی که در خارج از شما می توان یافت با گنجینه هایی که در درون شما است حتی نمی توان مقایسه کرد"

مولانا در وخش در تاجیکستان کنونی یا در بلخ که در افغانستان کنونی است به دنیا آمد. وی زیر سلطنت سلجوقیان روم زندگی کرد و در سال ۱۲۷۳ میلادی درگذشت. پس از مرگ وی ، پیروان مولانا ، آیین مولوی را که به دلیل رقص صوفیانه و مراسم سماع معروف بود ، تأسیس کردند. وی را در کنار پدرش در باغ حرمش دفن کردند که بعداً به زیارتگاه تبدیل شد. در ابتدا این سلطان درویش توسط سلطان علاالدین کیقوباد به مولوی هدیه داده شد که وی مولوی را به قونیه دعوت کرد. مزار و آرامگاه وی به عنوان موزه مولوی در روزگار ما فعالیت می کند.

درباره موزه مولانا

مقبره جلال الدین محمد رومی زمانی محل تحصیل وی بود و بسیاری از افراد موفق را تعلیم می داد. در ابتدا ، این ساختمان توسط سلطان سلجوقی آناتولی برای دفن پدر مولانا در سال ۱۲۳۱ به مولانا اهدا شد. پس از مرگ مولانا ، وی در کنار پدر در مکانی که آثار خود را نوشت ، به خاک سپرده شد. حسینمتین چلبی ، جانشین مولوی ، مقبره ای بر فراز قبر مولانا ساخت. پس از ساخت مقبره ، به زیارتگاه تبدیل شد و هم به عنوان نماز و هم مکان مطالعه پیروانش مورد استفاده قرار گرفت. با تصمیم دولت ترکیه ، این سایت در ۶ آوریل ۱۹۲۶ به موزه تبدیل شد و در سال ۱۹۵۴ بازسازی شد ، چندین بخش و قسمت به مقبره اضافه شد. سه دروازه مختلف برای ورود به این موزه وجود دارد و هر یک از آنها اهمیت قابل توجه ورودی اصلی که "Dervisan Kapısı" نام دارد به حیاط سنگ فرش مرمر منتهی می شود. مقبره هورم پاشا که در زمان سلیمان با شکوه ساخته شده و آشپزخانه دراویش در سمت راست موزه واقع شده است. یکی دیگر از ورودی های موزه از طریق دروازه مقبره (Türbe Kapısı) است. آخرین دروازه توسط پسر محمد سوم ساخته شده است که ورود به اتاق ولایت را مجاز می داند. شش تابوت از دراویش وجود دارد که مولوی را در سمت چپ همراهی می کردند. Sarcophagus of Rumi در مرکز موزه ، زیر گنبد سبز مستقر است با آیاتی از قرآن احاطه شده است. سلطان عثمانی عبدالحمید دوم این اثر را در سال ۱۸۹۴هدیه داد. به منظور نمایش دراویش و اجرای مولانا از سیما ، رقص آیینی ، به دستور سلیمان با شکوه یک سالن آیین (Semahane) ساخته شد. از روزگار ما ، همه این ویژگی های این مسجد برای نمایشگاهی در موزه با جعبه ای حاوی ریش مقدس محمد استفاده می شود. این موزه جذاب با ۲.۵میلیون بازدیدکننده پربازدیدترین موزه ترکیه در سال ۲۰۱۷ بود.