فواره های استانبول

فواره ها و کتیبه های این فواره ها بخشی حیاتی از فرهنگ شهر در استانبول را تشکیل می دهند. ظهور آبنماها که گنجینه ای تاریخی و فرهنگی هستند ، به دوره های اولیه اسلام برمی گردد. از آنجا که اسلام به آب اهمیت می دهد ، به عبارت دیگر ، تأمین نیازهای اساسی مردم است. فواره ها با معماری و تزئینات اصلی خود از نمونه های برجسته معماری در استانبول هستند. ما چشمه هایی را ذکر کرده ایم که ممکن است هنگام قدم زدن در خیابان های استانبول پر از تاریخ با آنها روبرو شوید.

چشمه میدان سلطان احمد

چشمه میدان سلطان احمد ، واقع در میدان كوچك روبروی باب-هومایون ، دروازه اصلی كاخ توپكاپی ، در سال ۱۷۲۸-۱۷۲۹به دستور احمد سوم ساخته شد.

این چشمه ساختاری مربع شکل دارد و مساحت آن ۱۰۰ متر مربع است. در هر مربع یک شیر آب و در هر گوشه آن یک نقش وجود دارد. ارتفاع آن تا ارتفاع ۷.۵۰ متر و تا پشت بام ۱۱ متر است. این چشمه ، که یکی از معروف ترین بناهای تاریخی دوره لاله است ، دارای ویژگی های یک ساختار مستقل است. قصیده سید وهبی ، شاعر معروف دیوان این دوره ، متشکل از ۲۸ دوبیتی ، روی سنگ مرمر حک شده است.

چشمه توپحانه

فواره توپحانه یک فواره مربع شکل است که به دستور محموت اول در سال ۱۷۳۲ ساخته شده است. فواره واقع در میدان توپحانه سومین فواره بزرگ شهر است و بلندترین فواره دیواری شهر است. کتیبه روی چشمه متعلق به شاعر نفیحی است. طبق حکاکی ها ، این آبنما در هنگام ساخت برای اولین بار چشمه ای با لبه های گسترده ، گنبد و هشت شیر ​​بوده است. این فواره با توجه به درک زیبایی شناختی از دوره ساخته شده با نقوش گیاهی تزئین شده است. در تزئینات سنگی درختان میوه و گل وجود دارد. این نقوش به ترتیب به سمت قابهای مستطیلی ، لبه ها و درون طاقچه قرار گرفته اند.

چشمه آلمانی

آبنمای آلمان در انتهای شمالی میدان سلطان احمد واقع شده است و سبک جدید و متفاوتی نسبت به سایر آثار تاریخی اطراف خود دارد. این کار به عنوان خاطره ای از سفر دوم ویلهلم دوم امپراتور آلمان به استانبول در ۱۹ نوامبر ۱۸۹۸ ساخته شده است. معمار آلمانی کارلیتزیک ، معمار مارک اسپیتا ، مشاور ویژه کایزر ، معمار ایتالیایی ژوزف آنتونی و شوئل در این پروژه کار کردند. تمام قسمت های چشمه در آلمان تهیه شده و قطعه قطعه به استانبول آورده شده است. فواره سبک نئو-بیزانس از داخل با موزاییک های طلایی تزئین شده است.

چشمه احمد سوم (سلطان احمد)

چشمه احمد بین کاخ توپکاپی و دروازه ورودی ایاصوفیه در سال ۱۷۲۸ به دستور احمد سوم ساخته شد. تزئینات کاردستی سنگی و برنزی و لبه های چوبی در چهار طرف چشمه از اهمیت هنری زیادی برخوردار است. برخلاف خطوط متوسط ​​دوره کلاسیک ، این چشمه با ظرافت ، غنای و زیبایی جزئیات در میان همتایان خود برجسته است.

چشمه احمد سوم (اسکودار )

این چشمه مربع با بنای یادبود ، یکی از آثار نمادین اسکودار ، بین سالهای ۲۹-۱۷۲۸ توسط معمارآقا محمد کایسریلی به دستور سلطان احمد سوم ، به یاد مادرش ساخته شد. بر روی چشمه ، که بنایی باشکوه با تزئینات خود است ، دوبیتی های شاعران مهم آن دوره وجود دارد. در هر طرف چشمه یک طاقچه چشمه با طاقهای نوک تیز در وسط قرار دارد که به شکل مربع با گوشه های پاره ای است. با این حال ، در هر دو طرف ساحل دریچه دیگری به شکل محراب وجود دارد. یک شیر آب به ارتفاع متوسط ​​و دهانه های بیرون زده در مورب گوشه ای وجود دارد که ستون های پیچ خورده در هر دو طرف دارد.