شب بوجوک: هالووین ترکی

شب بوجوک که به هالووین ترکیه نیز معروف است ، سابقه طولانی دارد. این سنت رنگارنگ یکی از بخشهای مهم فرهنگ ترکیه است. بنابراین شب بوجوک چگونه بوجود آمد و در این شب چه کارهایی انجام می شود؟ ما در مورد شب بوجوک برای شما صحبت کردیم.

شب بوجوک هر سال در روستای چاملیجا در منطقه ادیرنه کشان برگزار می شود. ده ها هزار نفر برای این شب "ترسناک" به روستا سرازیر می شوند. شب بوجوک اگرچه به هالووین تشبیه می شود ، اما یک سنت قدیمی بالکان است. شب بوجوک ، معروف به شب ترس ، هر سال در زمستان و در سردترین هفته زمستان برگزار می شود. شب بوجوک یک سنت هزار ساله بالکان است. اعتقاد بر این است که موجود اسرار آمیزی به نام بوجوک به شکل یک انسان سفیدپوش در اطراف راه می رود.

در شب بوجوک ، کدو سبز در هر خانه ای پخته می شود. ذرت ، گلابی ، جنگل ، مغزها و بادام ها که در آب برف پخته شده اند و بادام زمینی و گردو که در فر پخته می شوند ، غذاهای سنتی شب بوجوک هستند. دلیلی وجود دارد که کدو سبز این شب پخته می شود. اعتقاد بر این است که موجودی که "بوجوک " نامیده می شود با رنگ سفید و ظاهری انسانی به گردش در می آید و "زن بوجوک " به خانه ای که کدو سبز در آن پخته می شود نمی آید و بدی نمی کند. روستاییان ، که خود را در ملحفه می پیچند و صورت خود را نقاشی می کنند ، با گفتن "بوجوک می آید" همسایگان خود را می ترساند.

اعتقاد بر این است که شب بوجوک نماد سردترین شب در زمستان است. طبق باور رایج ، اگر چوبی که امشب به آب انداخته می شود صبح بر روی آب یخ زده پیدا شود ، افراد آن خانه در طول سال سالم و قوی خواهند بود.

در شب بوجوک ، که با پخت کدو تنبل استقبال می شود ، در حالی که بسیاری از افراد شب را با ماندن در خیابان یا جمع آوری در خانه همسایه ای که بر سر آن توافق کرده اند ، می گذرانند ، کسانی که به خیابان می روند قصد دارند بوجوک را با طناب های حصیری بگیرند و با خود حمل کنند.

هر ساله شهرداری و سازمان های مختلف آمادگی های خوبی را برای رویدادهای شب بوجوک آماده می کنند.

تاریخچه شب بوجوک

مسلمانان و مسیحیانی که هزاران سال پیش در بالکان زندگی می کردند ، این سنت را ایجاد کردند که از سرما و سختی نترسند. در حالی که مسلمانان آن شب پای کدو تنبل می خوردند ، مسیحیان گوشت خوک می خوردند. یک زندگی مشترک و یک سنت مشترک وجود داشت. با این حال ، غذاهای آنها متفاوت است. این سنت تا به امروز ادامه داشته است.