برنده جایزه نوبل رمان نویس ترک: اورهان پاموک

اورهان پاموک نویسنده ای ترک است که بیشتر به خاطر رمان هایی که هویت و تاریخ ترکیه را بررسی می کند شناخته می شود. او در ۷ ژوئن ۱۹۵۲ در استانبول ترکیه به دنیا آمد. او بیشتر به این دلیل شناخته می شود که اولین ترکی است که در سال ۲۰۰۶ برنده جایزه نوبل ادبیات شد.

پاموک در خانواده ای ثروتمند و غربی به دنیا آمد و در کالج رابرت، یک مدرسه آمریکایی در استانبول، پیش از رفتن به دانشگاه فنی استانبول برای تحصیل در رشته معماری، تحصیل کرد. او پس از سه سال ترک تحصیل کرد و تنها بر روی نویسندگی تمرکز کرد. او در سال ۱۹۷۷ مدرک روزنامه نگاری را از دانشگاه استانبول دریافت کرد. او از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۸ در ایالات متحده اقامت داشت و به عنوان محقق مدعو در دانشگاه کلمبیا در نیویورک و دانشگاه آیووا مشغول به کار بود.

پاموک در سال ۱۹۷۴ به طور جدی شروع به نوشتن کرد و اولین رمان او به نام Cevdet Bey ve Oğulları ("جودت بی و پسرانش") هشت سال بعد منتشر شد. این رمان یک وقایع نگاری گسترده از یک خانواده استانبولی در طول و پس از ایجاد جمهوری ترکیه است. او آن را با Sessiz Ev (۱۹۸۳؛ خانه خاموش) دنبال کرد، رمانی که در آن از راویان مختلف برای بیان داستان یک گردهمایی خانوادگی در آستانه کودتای نظامی ترکیه در سال ۱۹۸۰ استفاده کرد. سومین رمان پاموک، بیاز کاله (۱۹۸۵ ) ؛ قلعه سفید)، مفهوم هویت را از طریق داستان یک جوان تحصیل کرده ایتالیایی که در قرن هفدهم در استانبول ربوده شد و به عنوان برده به استادی فروخته شد، مورد بررسی قرار می دهد و او را مورد تحسین بین المللی قرار می دهد. کارا کیتاپ (۱۹۹۰ ؛ کتاب سیاه)، تصویری غنی از استانبول، و اسرار ینی حیات (۱۹۹۶ ؛ زندگی جدید) و بنیم ادیم کیرمیزی (۱۹۹۸ ؛ نام من قرمز است) از جمله کتاب های بعدی او بودند که به تعداد زیاد ترجمه شدند.

در Kar (۲۰۰۲ ؛ برف) یک شاعر ترک که در تبعید در آلمان زندگی می کند، هنگامی که به شهری فقیر در منطقه دور افتاده ترکیه سفر می کند، با تنش های بین شرق و غرب روبرو می شود. Masumiyet Müzesi (۲۰۰۸ ؛ موزه معصومیت) رابطه یک مرد مسن را با پسر عموی دومش بررسی می کند. پاموک با استفاده از خانه‌ای در استانبول، نسخه‌ای واقعی از این موزه خلق کرد تا مجموعه‌ای از مصنوعات جمع‌آوری شده در حین نوشتن رمان را به نمایش بگذارد. در سال ۲۰۱۲ در معرض دید عموم قرار گرفت و پس از آن کاتالوگ Şeylerin Masumiyeti (بی گناهی اشیاء) منتشر شد. Kırmızı Saçlı Kadın (۲۰۱۶ ؛ زن مو قرمز)، ), Istanbul: Hatıralar ve Şehir  (۲۰۰۴ ؛ استانبول: خاطرات و شهر)، رمان نویس ساده لوح و احساساتی (۲۰۱۰ ) و Kafamda Bir Tuhaflık (۲۰۱۴ ؛ چیز عجیبی در ذهن من) ) از آثار متأخر اوست.

اورهان پاموک به جز سه سال در نیویورک، تمام زندگی خود را در همان خیابان ها و محله های استانبول گذرانده است و در حال حاضر در همان ساختمانی که در آن بزرگ شده زندگی می کند. پاموک در ۴۰ سال گذشته تنها به عنوان رمان نویس کار کرده است.