تاریخ و عجایب امپراتوری سلجوقی

امپراتوری سلجوقی توسط ترکهای اوغوز در سال ۱۰۳۷ تأسیس شد. این امپراتوری بر مساحت ۳.۹ میلیون کیلومتر حاکم بود. این کشوری مبتنی بر سنت ترکی-ایرانی بود. هنگامی که امپراطوری برای اولین بار تأسیس شد ، پایتخت آن شهر نیشاپور بود. در حالی که زبان رسمی در ایالت بزرگ سلجوقی فارسی بود ، زبان ارتش ترکی بود. زبان رایج دیگر در این ایالت عربی بود. همچنین در امپراتوری سلجوقی تدریس می شد.

امپراتوری سلجوقی در تاریخ ترکیه جایگاه بسیار ویژه ای دارد زیرا اولین جامعه در میان قبایل ترک است که تا آن زمان در آسیای میانه زندگی می کردند و به طور دائمی به غرب مهاجرت کرده و ساکن شدند. جهت سلجوقیان به سمت غرب و سیاست تسخیر نسبت به اروپا در دوره عثمانی نیز به همین منوال ادامه داشت. آنها همچنین پیشگامان و نیاکان بنیانگذار امپراتوری عثمانی هستند.

سلجوقیان در سرزمینی که در آن ساکن شدند چنان قوت گرفتند که حتی یک امپراتوری ریشه دار مانند بیزانس نیز نتوانست مانع آنها شود. با این حال ، پس از سلطنت ملیکشاه ، سلجوقیان شروع به تضعیف کردند. رهبر قوی به قدرت نرسید و جنگهای صلیبی آغاز شد. امپراتوری سلجوقی به دلیل صلیبی های بی پایان فروپاشید ، اما سلطان نشین روم از خاکستر او متولد شد.

سلجوقیان آناتولی میراثی را که از نیاکان خود به ارث برده اند به خوبی حفظ کردند. آنها یک کشور مرفه در آناتولی تأسیس کردند و جامعه ای را ایجاد کردند که در آن مدارا غلبه داشت. مردم یونان و ارمنستان آناتولی قرنها با ترکهای سلجوقی زندگی کردند و یک فضای فرهنگی زیبا تشکیل دادند. پایه های فرهنگ امروز آناتولی در آن زمان گذاشته شد.

سلجوقیان که نزدیک به ۳۰۰ سال بر آناتولی حکومت کردند ، در این سرزمین ها شگفتی های معماری متعددی مانند مسافرخانه ها ، کاروانسراها ، مدارس ، حمام ، قلعه ها ، کشتی سازی ها و مساجد بنا کردند. در اینجا مهمترین آثار سلجوقی را که تا به امروز باقی مانده است ارائه می دهیم.

مسجد و بیمارستان بزرگ دیوریگی - سیواس

این ساختار در سال ۱۲۴۳ توسط مردم منگوچک که با دولت سلجوقی آناتولی وابسته بودند ، تکمیل شد. این جا شامل یک مسجد ، یک مقبره و یک بیمارستان است. مهمترین ویژگی این است که هیچ یک از دهها هزار الگو هندسی زینتی یکدیگر را تکرار نمی کنند. این نشان دهنده گرانبهاترین نمونه های سنگ تراشی است. در سال ۱۹۸۵ توسط یونسکو در فهرست میراث فرهنگی جهان ثبت شد.

مدرسه کاراتای - قونیه

این بنا توسط وزیر سلجوقی سلاالدین کاراتای بین سالهای ۱۲۵۱ تا ۱۲۵۲ساخته شده است. در افتتاحیه مدرسه مراسم بزرگی برگزار شد و علمای مشهور آن دوره مانند مولانا سلالدین رومی و سمس تبریزی نیز در این مراسم شرکت داشتند. این یک مدرسه یک طبقه است که دارای حیاط بسته و ایوان واحد است. ۲۸ حدیث روی دروازه تاج نقش بسته است. این شاهکار که در سال ۱۹۵۴ مرمت شد ، اکنون به عنوان موزه آثار کاشی استفاده می شود.

قلعه آلانیا - آنتالیا

این سازه ۲۵۰ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده و دارای ۶.۵ متر بارو و همچنین نزدیک به ۴۰۰ مخزن است. با درهای باشکوه تقریباً شبیه موزه ای در فضای باز است. از آنجا که از آن به عنوان مرکز سازمان اداری و نظامی استفاده می شد ، دفاع از قلعه توسط سلطان علاءالدین کیکوبات اول تقویت شد.

مدرسه دو مناره - ارزروم

مدرسه دو مناره دارای دو طبقه ، چهار ایوان و یک حیاط باز است. در دو طرف حیاط اتاق های دانش آموزان و معلمان وجود دارد. تزئینات روی دروازه تاج بسیار باشکوه است.

تزئینات روی دروازه تاج نمونه های بسیار زیبایی از درک زیبایی تزئینات سنگ سلجوقی را ارائه می دهد. اگرچه مدتی در دوره مورات و بعداً به عنوان پادگان به عنوان زره پوش مورد استفاده قرار گرفت ، اما امروزه به عنوان موزه فعالیت می کند.

بیمارستان Gevher Nesibe Hatun - کایسری

این بنا توسط Gıyaseddin Keyhüsrev بین سالهای ۱۲۰۵-۱۲۰۶ساخته شده است. سلطان این مکان را بر اساس وصیت خواهر خود گوهر نسیبه سلطان ساخته بود که سل داشت. هدف این بود که یک مدرسه و "داروالشفا" تأسیس شود که در آن پزشکانی که می توانند بیماران ناامید را درمان کنند آموزش می بینند. دروس فلسفه ، علوم دینی ، عربی ، فارسی ، آناتومی و فیزیولوژی تدریس می شد. علاوه بر منابع یونان و روم باستان ، آثار ابوبکر الرضی و ابن سینا نیز آموزش داده شد.

گکمدرسه- سیواس

این بنا در سال ۱۲۷۱، در زمان پادشاهی گایاسیدین کیوشروف سوم ساخته شد. دارای یک حیاط باز ، چهار ایوان و دو طبقه است. درب سنگ مرمر با تشکیل یک بازی از سایه و نور ظاهر غنی ایجاد می کند. در سال ۱۹۲۶به موزه تبدیل شد.