صومعه «دیرالزعفران» جدا از معماری خیره کننده اش، یکی از مهم ترین مراکز کلیسای آشوری است. این شهر در حدود 5 کیلومتری شهر قدیمی ماردین در فلات تور آبدین در جنوب شرقی ترکیه واقع شده است. بر اساس افسانه ها، این صومعه در قرن پنجم پس از میلاد همزمان با ساخت اولین کلیسا در آنجا ساخته شد.
این صومعه بر روی مجموعهای ساخته شد که قبل از میلاد به عنوان معبد خورشید و بعداً به عنوان یک دژ در دوران امپراتوری روم بوده است. سنت شلیمون با انتقال استخوان های برخی از مقدسین به این مکان پس از ترک آنجا از طرف رومی ها، قلعه را به صومعه تبدیل کرد.
این صومعه پس از تغییراتی که در سال 793 توسط «متروپولیتن ماردین» و «کفرتوث» انجام شد، به عنوان صومعه «مور حنانیو» شناخته شد. با رشد گیاهان زعفرانی که پس از قرن پانزدهم در اطراف این صومعه رشد کردند، نام این محل به «دیرالزعفران» تغییر یافت که به معنی "صومعه زعفران" است. برای سالهای متمادی، این صومعه به عنوان یکی از مؤسسات آموزشی مذهبی کلیسای سوریه خدمت میکرد.
در زمان امپراتور بیزانس آناستاسیوس اول دیکوروس، معماران سوری تئودوسیوس و تئودور این کلیسا را بین سالهای 491 تا 518 پس از میلاد بنا کردند. عرض کلیسا 12.3 متر، ارتفاع 17.7 متر و مساحت آن 271 متر مربع است. از آنجایی که گنبد این کلیسا شبیه صلیب است، به کلیسای گنبدی نیز معروف است. نقوش حیوانات مختلف روی دیوار بیرونی کلیسا توجه را به خود جلب می کند.
روی دیوارهای داخلی کلیسا نقاشیهایی وجود داشت که داستانهایی از انجیل را به تصویر میکشید، اما تنها یکی از آنها تا به امروز باقی مانده است. سنت هانانیو، که صومعه را در سال 793 تعمیر کرد، در این نقاشی دیواری دیده می شود. سکوهای خدمات مذهبی چوبی کلیسا در شمال و جنوب ابسیسا مربوط به سال 1699 است. تنها دو ستون از آتش سوزی سال 1941 جان سالم به در بردند.